Σε καπνίζω αργά
Η άκρη της γλώσσας μου
Παρακολουθεί τον ήλιο να δύει λαθραία
Στις αξύριστες χλαίνες σου
Βυζαίνει όλα τα χι και τα λάμδα
Που περιμένουν κάτω απ’ τον αφαλό σου
Το σώμα σου γκρεμίζεται
Το ξεκουμπώνω
Ξηλώνω τα κουμπιά του
Σιγά σιγά
Από τα νύχια των ποδιών έως τους λοβούς των αυτιών
Μια ανεξήγητη θάλασσα
Σε πίνω
Καταπίνοντας
Κύματα
Κραδασμούς
Κρίματα
Δίπλα μας
Ο ήλιος ξελιγώνεται άδικα
Μη χάνεσαι ρε γαμώτο
Μη
Σταύρος Σταυρόπουλος - Δύο μέρη σιωπή, ένα μέρος λέξεις
